Drogë dhe pushtet!

ProtAGONistët

@ Përfundoi dhe greva e deputetëve të opozitës. Ajo që habiti protagonistët, nuk është në vetvete nisma demokratike dhe kurajoze e të zgjedhurve të popullit(I shkreti popull, ta dinte se kujt po i jep votën) por rezervat e brendshme të deputetëve. 9 ditë të ngujuar në kullën e Parlamentit , si 9 Oso Kuka kontemporanë, dhe asgjë nuk i mposhti deputetët tanë. As bukë, as ujë, as fjalime, as drita verbuese të fotografëve! Për një të zgjedhur, me shumë vlen një intervistë në gazetë a në televizion, sesa për ty dhe për mua, një darkë me një mik a me familjen. I zgjedhuri(që ka dhe idenë se është edhe i përzgjedhur), gjithçka e bën për zgjedhësit. Asgjë për veten e vet!

Kujtesa e përhimtë kombëtare

ProtAGONistët

@ Kriza ekonomike që ka mbërthyer botën, asnjë dallim nuk qenka në gjendje të bëj. Kush do priste, bie fjala që, ekonomia amerikane, i ka shpresat për t’u rimëkëmbur tek ...Greqia? Po byrazer po, aspak të mos habitesh.Tek Greqia i ka sytë.Ambasadori amerikan në Athinë, u ankua publikisht se, ministria e shëndetësisë, nuk u ka paguar asnjë sent të dollarit, kompanive nga të cilat importon lëndët farmaceutike. Tani, për ne që njohim në njëfarë mase, mentalitetin grek, është e çuditshme që, ka aaritur gjëndja deri këtu. Assesi nuk mund të bindemi se, mund të ketë borxhe qeveria greke ndaj amerikës. Por edhe nëse ka, ka për të gjetur mënyrën për t’i shlyer. Të gjithë duhet të kontribuojmë për këtë. Dhe së pari,ne emigrantët.

@ Të cilët, emigrantët është fjala, dhe sidomos ata që ndodhen në burgjet greke, pas grevës që ndërmorën, morën edhe lajmet e mira. Qeveria vendase, me zemërgjerësinë që e karakterizon( kur i vjen litari në fyt) po bëhet gati të lirojë nga kampet e riedukimit( domethënë, të edukuarit që futen në burgje, i merr shteti , i mban ca kohë brenda dhe i nxjerr prej andej të riedukuar. E sqarova këtë për këdo që nuk ishte në dijeni. Edhe pse dyshoj, të ketë të tillë) ekzaktësisht, 3720 persona. Nga këta, një pjesë e mirë(numra të saktë akoma nuk dimë) janë me kombësi shqiptare. Sepse, miku im, shqiptari nuk është vetëm emigrant në Greqi apo dhe gjektë. Është edhe i burgosur. Bëhet fjalë për të burgosurit në kampet e riedukimit.

@ Pasi, në tërësi emigrantët shqiptarë në Greqi, në njëfarë mase, janë të burgosur. Edhe ata, presin zemërgjerësinë e ministrisë së brendshme çdo fundvit ose çdo verë,për të ndjerë “dashamirësinë prindërore” që do ndjejnë për pak kohë, të burgosurit e kampeve. Ndryshimi qëndron vetëm tek mënyra e burgimit dhe tek afati i liridaljes. Të burgosurit , me daljen e tyre nga burgu, njëherë e mirë (po qe se nuk u riduhet riedukim), shpëtojnë nga kthetrat e gardianëve dhe të shtetit. Emigrantët, vetëm për pak kohë e kanë këtë mundësi. Dhe sërish kanë për t’u rikthyer në gjirin e ngrohtë të burokracisë. E cila, sikurse dihet, të vetmen gjë që nuk do të humbasë, është kujdesi për qytetarët. Nëse ndodh që qytetari të jetë dhe emigrant, aq më mirë për burokracinë.

@ Këto ditë ministria e brendshme e Greqisë, çoi për diskutim e më tej për miratim, projektligjin për emigracionin në Parlament (njërin nga moria e projektligjeve që kanë shkuar), ku midis të tjerash, parashikohen edhe përkujdesja për fëmijët e emigrantëve. Është me të vërtetë për t’u habitur, sa seriozisht e shohin në Greqi, integrimin e qytetarëve të ardhur nga shtetet e huaja, por më tepër duhet shënuar përkujdesja për gjeneratën e dytë. Dhe ligji(të cilën qysh nga lashtësia, përherë e bënte Maliqi), në rastin tonë parashikon si më poshtë: me plotësismin e moshës 18 vjeç, fëmijës së emigrantit që është lindur në Greqi ose ka ardhur i mitur, i jepet automatikisht e drejta për të marrë leje afatgjatë qëndrimi. Me një fjalë, do më thuash që u zgjidh edhe ky problem.

@ Pikërisht, këtu nis dhe ngatërresa. Asnjë problem nuk zgjidhet, përveç problemit të madh që ngelet pezull këtu e 18 vjet dhe ka të bëj me emigrantët dhe fëmijët e tyre. Sepse, ndërkohë që në çdo shtet tjetër me demokraci të vërtetë dhe me struktura serioze qeveritare, tema është krejt e zgjidhur me parashikim në Kushtetutë të kushteve dhe proçedurave që duhet të ndiqen, këtu, me çdo qeveri që vjen në pushtet, kushtetuta dhe proçedurat shëndërrohen në fletushka pa vlerë. Le të marrim si të bërë, bie fjala, se të gjithë emigrantët familjarë, janë të ligjëruar. Gjë që, natyrisht nuk ndodh në fakt. Dhe paskëtaj, të vijmë tek e drejta e fëmijëve për të marrë leje afatgjatë qëndrimi në Greqi. Po vallë, sa afatgjatë do të jetë kjo leje?

@ Dhe nëse nuk mund dot prindi të rinovoj lejen e qëndrimit e cila, me procedurat që ndiqen deri në momentin që shkruhen protagonistët, më tepër e vështirësojnë sesa e lehtësojnë atë,cila çfarë i pret fëmijët? Po vallë, ai nënvizimi që është vënë në projektligj dhe përcakton ndër të tjera se, shteti, do të marrë të gjitha masat për të integruar normalisht në shqoqëri fëmijët e emigrantëve, çfarë kuptimi ka?! Fëmijët e emigrantëve, të lindur në Greqi ose të ardhur foshnje nga atdheu, nuk janë as të “varur” nga lëndë narkotike, as të ardhur nga institucione riedukimi dhe as nga ato që kujdesen për fëmijë të keqtrajtuar. Pra, asnjë përkujdesje të veçantë nuk duan, përveç përkujdesjes së mirëfilltë të një demokracie të vërtetë, për të gjithë qytetarët e saj.

@ Doemos, duhet të mësojmë, nëse qytetarëjanë për qeverinë greke, edhe fëmijët e emigrantëve! Mirëpo kjo është nga ato pyetjet e lehta që nuk duan përgjigje. Njëherë tjetër, do flasim edhe për qeverinë shqiptare, dhe çfarë ka ndërmend të bëj ajo, për fëmijët e shqiptarëve që janë me prindërit jashtë atdheut. Me të drejtë, do më thuash që, ku ta gjej kohën qeveria jonë, të merret me probleme të dorës së dytë, kur akoma nuk ka zgjidhur ato jetiket dhe kryesisht për ata që jetojnë në atdhe. Meqë thashë atdhe, m’u kujtua dhe fushata serioze që kanë ndërmarrë ente universitare në zhvillim e sipër dhe forca politike të të majta dhe qendrore, për të promovuar librin e Barack Obamës. Askund tjetër në botë nuk ndodh, kaq lehtë, kaq shpejt, të ndryshojnë prioritetet politike të një vendi. Mbreti vdiq(Bush), rroftë mbreti!!!

Për gazetën TRIBUNA (28/11/2008)

Brekët e mëndafshëta të kandidates

ProtAGONistët

@ 150.000 dollarë për këpucë, veshmbathje dhe kozmetikë ka harxhuar nga buxheti i partisë Sarah Palin, gjatë fushatës elektorale. Ndërkohë që kriza ekonomike ka kapur Amerikën në çdo segment të saj.Dhe jo vetëm Amerikën. Gojëmjalti popull në këto raste ka thënë: fshati digjet e kurva krihet. Banale po ama, popullore. Siç thotë dhe Deutche Welle “pyetja që shtrohet tani është: A do të kenë të gjitha fundet, fustanet, pantallonat, kostumet apo këpucët e bukura, pas 4 nëntorit, ditës së zgjedhjeve, më shumë ose më pak vlerë se sot?”. Asnjë problem. Sarah e ka gjetur përgjigjenen. Nëse humbet, tha Sarah (çoç di më shumë nga ne kalliri nga Alaska), ka për t’i dhuruar tek ata që kanë nevojë. U zgjidh problemi i varfërisë në SHBA. Brekë të mëndafshta!



@ Nga Amerika edhe protagonisti tjetër.Kësaj radhe presidenti (në ikje), i bën thirrje botës të mbajë tregjet hapur. Thua se deri më sot ishin mbyllur dhe, shpëtimtari po i vë gjoksin krizës. Ka thirrur edhe një konferencë me kryetarë shtetesh, përçuesi i demokracisë. Pishtari i pafikur i lirisë. Ndërmjetësuesi i paqes. Shpresa e ringjalljes së begatisë ndërkombëtare. Të kujton sërish popullin e mënçur. Që pa u menduar gjatë në këto raste thotë: ky të vret natën e të vajton ditën. Edhe pse Bushi i dashur i shqiptarëve qeveritarë, ka vrarë edhe natën edhe ditën. Për lotët nuk jam aspak i sigurtë. Askush nuk mund të besoj se lotët janë kaq të pashpirtë e të banojnë tek të pashpirtët. Preferojnë strehët e nxehta të qerpikëve që rrinë zgjuar në Irak e Afganistan.



@ Bashkim Gazidede, matematikani që i përkushtoi jetën shërbimeve informative sekrete postkomuniste, krahu i djathtë i presidentit të djeshëm dhe kryemistrit të sotëm shqiptar (ish i majtë por prej kohësh edhe ky i djathtë), u nda nga jeta. Ndjesë pastë. Askush në këtë botë nuk merr pasuri me vete. Akoma dhe miliarderët më të njohur të botës. Fordi i famshëm i makinave, në testamentin e vet, thuhet të ketë shkruar: përveç sa thashë më sipër, dëshira e fundit që kam, ka të bëj me duart.M’i lini jashtë arkivolit, të binden të gjithë se, asgjë nuk mora në botën tjetër. Kreu i SHIK-ut famëkeq shqiptar, me siguri nuk kishte pasurinë e miliarderit Ford. Gjithsesi, ato që mori me vete, ndoshta kushtojnë më shumë nga disa miliardë dollarë.



@ Askush nuk ka për t’a pyetur (në ferr a parajsë ku ka për të shkuar), as për naftën, as për embargon, as për Remzi Hoxhën, as për Arkanin, as për armët, as për Bullatoviçin, as për Millosheviçin, as për LDK-në, as për kryengritjen kosovare, as, as, as,! Nga ato vdekjet që disa i mbushin dhimbje, disa çlirim shpirtëror, disa dëshpërim, disa fyerje e disave u zbeh shpresën. Disa me ikjen e Gazidedes, humbën çdo shpresë të mësojnë destinacionin e parave të piramidave të famshme. Shumë të tjerë, kurrë nuk kanë për të mësuar, arsyen pse Nexhmija pagoi me burg kafet në varrimin e Enverit por nuk u akuzua kurrë për krimet e sistemit komunist ndaj disidentëve dhe të përgjëruarve për demokraci të vërtetë.



@ Asnjëherë në Shqipërinë me demokracinë më të brishtë Evropiane, një njeri i vetëm, nuk ka marrë kaq të vërteta në banesën e fundit. Atje ku ka shkuar, me disa që u përlotën mbi varrin e tij ka nënqeshur, dhe me disa të tjerë,që u përlotën sa ishte gjallë për ato që bëri dhe nuk bëri, le të shpresojmë se është penduar. Qoftë dhe tani, atje, i vetëm dhe larg shkëlqimit të dritave të pushtetit, mbase ndihet paksa fajtor. Thonë se zoti ndaj u formua në mendjen e njerëzimit. Për të falur mëkatarët. Por mëkatarë, nuk fal vetëm zoti. Në vendin e çudirave, falja është diçka e shenjtë. Të gjithë mëkatarët që pendohen, kanë zotin e tyre që i fal. Për ndonjërin shafqet në formën e fuqiplotit të padukshëm hyjnor.



@ Për ndonjë tjetër, ka imazhin e fuqiplotit tokësor dhe... kryeministror. I penduar thellë për qëndrimin larg rezidencës blu (aq i penduar sa edhe zyrat e ish-partisë së tij, mendon t’i bojatisë me ngjyrat e partisë mëmë, të paktën tani në ikje), ministri Pollo vendosi të kthehet në gjirin e mëmës parti. Le të nisin festimet. Të derdhet rakia lumë e sazet të mbushin me tinguj bulevardin qëndror të Tiranës. Të shpallet festë kombëtare kjo ditë e bekuar. Madje, meqënëse as sivjet parashikohet të festohet dita e çlirimit të vendit, le të zëvendësohet me këtë ditë fatlume. Ditën e rikthimit në parti të shtyllës kurrizore të idealit. Tashmë, me ndërgjegjje të pastër, mund të rehatohet ministri ynë në kolltukun e meshintë. Gëzohuni dhe lumturohuni.



@ Privatizimin e KESH-it e mësove, dua të besoj. 102 milionë euro do të hyjnë në xhepat e shtetit. Kur ka shteti ke dhe ti, kam dhe unë. Me xhepat plot e me KESH-in në duar të sigurta, ajo që u mungon shqiptarëve tani, është vetëm korenti. Problemi u zgjidh. Shteti u pasurua. Dritat pritet të mos priten. Kompania çeke e fitoi konkursin ku konkuroi ajo dhe ... asnjë tjetër. Konkurrencë e fortë, nuk ke ç’thua! Por gjithsesi, gjithçka shkon mbarë në atdhe. Brukseli dhe amerikanët (që meqë ra fjala, përveç shqetësimeve që kanë për demokracinë shqiptare, hedhin tek-tuk dhe ndonjë bombë në Siri për efekt demokracie), fort të shqetësuar janë për drejtësinë. Reformat ecin me hapin e breshkës na thonë. Nuk i kuptoj këta evropianët. Edhe tani që partia po forcohet, KESH-i po privatizohet, ku e gjen kurajon dhe shqetësohet?!

Për gazetën TRIBUNA