@ Zoti( që nuk besoj) të më nxjerr gënjeshtar po, jam i bindur që presidentit të Amerikës (dhe miqëve të saj kudo në botë), i japin “kinino” të skaduara! Po po! Nuk ka tjetër shpjegim. Lart më lart o shokë, flamurin e...gafës, po e çon komandanti i planetit. Dëgjo se çfarë lëshoi...zëbilbili e sypetriti njëherësh: jam i bindur që Ukraina një ditë do ti bashkohet Aleancës Atlantike, në të mirë të sigurisë së vetë qytetarëve të saj por edhe atyre demokratë në të gjithë botën. Dua të besoj se Rusia, nuk do të përdorë veton për një hap të tillë! Driiiiiiiiing! Akoma nuk i kanë thënë që Rusia nuk është anëtare e NATO-s, edhe pse karriera presidenciale po përfundon. Fli o komandant me fletë, fli!
@ Ne specialistë futbolli nuk jemi. Topin e dimë vetëm që, brenda është i mbushur me ajër. Madje, vetë i kemi rënë edhe kur ishte me lecka ose edhe me ...kashtë. Mirëpo, siç na thoshin asokohe “specialistët” e partisë se fasulja është mishi i fukarait, mund të parafrazojmë thënien dhe ta paralelizojmë me futbollin. Bukë, bie fjala, mund të mos ketë për darkë shqiptari po, topin do ta ndjekë. Dhe këtët topin tonë, e morën mësysh. Diç më thotë se, qyshkur u nakatos Topi me rrumbullakun, mori tatëpjetë. FIFA dhe UEFA kanë përjashtuar futbollin tonë nga radhët e tyre. Kjo ka rindodhur në Shqipëri në 1997-ën. Atëherë, madje, përfaqësuesja luante nëpër Evropë që të mos rrezikonin të ardhurit nga plumbat. Tani, rrezikon topi nga politikanët.
@ Tashmë, jam i sigurtë se Enver Hoxha ka vdekur! Domethënë, ka vdekur përfundimisht, dua të them. Madje ka vdekur dhe e kanë futur shtatë pashë thellë, saqë, asnjë kontakt të mos ketë me ato ç’ka ndodhin mbi tokë. Se, miku im, ndodhin të pa ndodhura ndonjëherë. Dëgjohen të pa dëgjuara. Nexhmije Hoxha, as më shumë e as më pak, është kthyer, tashmë, në përkrahësen më të zjarrtë të anëtarësimit të Shqipërisë në NATO. Përfshi edhe Bashkimin Evropian. Ajo që më shqetëson, është tmerri që do ndiejnë banorët e kodrinave të Tiranës kur të shohin fantazmën e Enverit tek rend në mesnatë për të gjetur anëtarët e Byrosë, ti thërrasë në mbledhje urgjente. Armiku i brendshëm po kërcënon themelet e diktaturës së proletariatit. Rroftë Partia!
@ Lajme që vijnë nga toka e çudirave. Nga vendi ku çudia, tashmë, nuk të çudit më e absurditeti është natyralizëm. Shipëria drejt NATO-s si ushtar i palgosur! Me zvarritje e ka fjalën. Qeveria fsheh koston finanaciare të tragjedisë së Gërdecit. Pse, e di qeveria koston që ta fshehë? Flirti femëror, humbje kohe. Prit gomar të mbijë bar, me një fjalë. Berisha në krye të delegacionit të Lojrave Olimpike në Kinë. Kjo është dhe rezumeja e lajmeve. Perëndimorët kritikojnë ashpër Pekinin për dhunën e ushtruan në Tibet. Gëzohem shumë, mirë se na erdhët , thotë e djathta qeverisëse shqiptare! Me kësi vogëlsirash, le të merren progresistët. Ne jemi pro të fortit. Ku bën bam e ku ka tym, Shqipëria shkon me vrap të japë ndihmë.
@ Eshtë e njohur debulesa e “ProtAGOnistëve” për politikën dhe politikanët amerikanë. Preferencat nuk fshihen. Dhe nuk kanë dhe arsye, mund të plotësoja. Ajo që më ka vënë në mendime këtyre ditëve, ku dua dhe ndihmën tënde miku im, është çfarë do të ndodhë në “Shtëpinë e Bardhë”. Nëse Hillary( gjë nuk duket se do të ndodhë por le të jemi të përgatitur) fiton maratonën elektorale dhe së fundi bëhet presidente, çfarë ka më shumë gjasa të realizohet ; të rikthehet Monica e ti bëj shoqëri Billit apo të zbulojë Hillary ndonjë punonjës të shkallës së ulët dhe të “hakmerret” për fustanin e njollosur të mandatit të ish-presidentit saksofonist? Diç më thotë se, “veglat frymore” janë më të preferuarat e familjes Clinton. Botë e mbrapsht!
@ Pas vizitës së disa funksionarëve të shtetit të(disa) shqiptarëve në Greqi, një miku im student, shprehu shqetësimin dhe kureshtjen, nëse dinë atje në Tiranë, numrin e atyre që studiojnë universiteteve helene. Natyrisht, përgjigjia është e thjeshtë. Edhe për ata por edhe për ne. Për ata, ngaqë është kaq e ndërlikuar një proçedurë e tillë saqë, do të qe luks t’u kërkohej të angazhoheshin me kësilloj “kokëçarjesh” studentore. Fundja, studentët as tregëti armësh bëjnë, as kontrata rrugësh lidhin, as imunitet parlamentar zotërojnë e as “reformues të shtetit” mund të quhen. Për ne, akoma më lehtë. Nuk bën ti shqetësojmë, si ta themi?! Sill në mend ti pyeste ndokush, për nxënësit shqiptarë që shkojnë në shkollat greke në të gjitha shkallët e arsimit. Ekuacion i pazgjithsëm!
@ Nuk besoj se zbulon ndokush...rrotën nëse thotë se, në Shqipëri, je ai që deklaron. Me një fjalë, deklaro se je dentist, bie fjala, dhe të nesërmen, radha jashtë banesës për të ndrequr dhëmbët, i ngjan radhës së qumështit në vitet e ndërtimit të socializmit me forcat tona. Mirëpo, kjo nuk është dhe kaq e çuditshme. Vetë shteti bën të pamundurën të deklaroj se është diçka tjetër nga ajo që duket. Ish polici emërohet mësues, ish- zetoristi drejtor i seksionit të investimeve, ish-mësuesi shef komisariati në polici, e kështu me radhë. Rëndësi ka rehabilitimi i “tanëve”. Me çdo kusht e me çdo mënyrë. Cili është detyrimi, i thua doganierit, dhe ai të përgjigjet serbes: për shtetin asgjë, për mua shikoje vetë! Jo po, do skuqet!
Thanë :
Nëse nuk mbjellin pemën e diturisë kur jemi të rinj, nuk do të na japë hijen kur të jemi plakur!
Lordi Cesterfield
