3/5/08

Protagonistët (17)

@ I përulem fantazisë shqiptare! Vetëm brenda një dite, ranë në një mendje 250 persona dhe kaluan... rubikonin politik. Nga selia rozë e Edi Ramës, gjetën strehë në selinë e kuqe me gërma të bardha të Ilir Metës. Nga selia në seli, me një firmë ranë në ujdi. Sikur përherë bashkëkombasit të merreshim vesh kaq lehtë dhe masivisht, me siguri, do të ishim për studim shkencor si komb. Si e tha Ben Blushi atë barcaletën mo, si e tha? Partia Socialiste është si autobus i viteve ‘80 ku shkruhet mos i fol shoferit?! Beni ecën vetë po, pa autobus mesa duket se, akoma shkruhet kjo. Ata që mungojnë në Shqipëri, janë autobusat. Vështirësohen të gjejnë vend parkimi nga Mercedes-at e djelmoshave që interesohen për të mirën e shumicës!

@ Rruga Durrës – Kukës, po ndërtohet me ritme të shpejta, mësojmë. Madje, jo vetëm po ecën shpejt po, në vazhdën e saj ka filluar dhe mbjelljet. Ka filluar mbjelljen e kasolleve. Në zonën e Oroshit historik në luginën e Fanit, banorët i kanë lënë kullat historike të shumëkënduara dhe mitizuara pothuajse nga Kadareja i madh, për t’u strehuar në kasollet moderne të kohëve demokratike. Askush nuk mund të akuzojë këtu qeverinë se, sillet shtazërisht me banorët e zonës. Atyre u është dhënë koha e mjaftuehme për të gjetur strehim. Ndaj dhe janë ndërtuar fortifikimet dhe tunelet e famshme. Mbase nuk na sulmoi dot sërbi, sovjetiku dhe...kinezi po, në punë na hyjnë. 5 ditë, natyrisht që janë të bollshme për të gjetur dikush strehim. Qoftë dhe nga përkujdesja demokratike!...

@ Për çdo gjë mund të akuzohet pushteti lokal në Shqipëri por, për mungesë frymëzimi, assesi! Ndoshta në këtë kuadër, këto ditë u pagëzua një shesh në Shqipëri dhe mori emrin e një albanologu hungarez. Këtej e në vazhdim, xhiroja kryeqytetase, nuk përfundon tek stacioni i trenit por tek... Franz Nopcsa! Të prirur ndaj të resë dhe sidomos asaj të reje që vjen nga jashtë, me vrullin që kemi marrë, aspak çudi nuk do të më duket nëse një ditë emërtojmë ish-qytetin Stalin që e ripagëzuam Kuçovë, me emrin e mikut të ngushtë të shqiptarëve anembanë botës, të shumëlavdishmit Xhorxh W. Bush! Në shkëmbim të Nopcs-ës, hungarezëve do t’ju huazojmë, vetë Skënderbeun! Me kalin e me lulishten bashkë. Po e pret bashkëluftëtari Janosh Huniadi, i shqetësuar për vonesën!

@ Postin dhe rolin e presidentit të republikës, kushdo e respekton dhe të gjithë e nderojmë. Aq më tepër që, presidenti ynë, është nga ata politikanë të cilët, nuk kanë të kaluar të rënduar politike. Vjen kjo ngaqë, nuk pati mbajtur ndonjëherë post qeveritar. Mjafton tesera e partisë të bëhesh akoma dhe president, në atdheun e çudirave. Mirëpo, me futbollin, lidhjet presidenti i ka të forta. Mjaft të forta, madje. Të cilat, nuk burojnë vetëm nga mbiemri. Por edhe nga dashuria për të. Fakti më konkret për këtë, është ndërhyrja për shkarkimin nga detyra e ...trajnerit të “Tiranës”! Dëshira e të madhit, detyrim për klubin! Rast argëtues, nuk je dakord?! Kur të gjitha problemet e atdheut janë të zgjidhura, përse të mos angazhohet dhe me skuadrën e zemrës?

@ E di që, sa herë i referohem mikut tonë të madh Xhorxh Bush, ndonjëri edhe më mërzitet. I ngelet qejfi se, kur tjetri të shan mikun, është sikur të ka sharë dhe ty. Po unë, o lum miku, nuk kam asgjë me këtë kodosh. Goxha burrë është dhe, e pastë me nder e me lezet Amerika që e ka. Po kur mbin atje ku nuk e mbjellin, është si barishtet në foragjere, siç do thoshte dhe një miku im ish-agronom! Duhet spërkatur. Vajti Kondoliza, krahu i djathtë i (kara)Bushit, në Lindjen e Mesme dhe Izralei me një të shtirë, 100 të vdekur la në Rripin e Gazës. Mere me mend të dilnin për vizitë të dy krahët e të madhit?! Do kishin arritur saçmet deri në...Fushë Krujë!

@ Dhe meqë jemi tek kufiruajtësi i planetit( kësaj here, asgjë nuk më shpëton nga inkuizicioni), si tu duk vizita e Ahmanedinexhadit në Irak? Thua ti ketë marrë lejen Shtëpisë së Bardhë për të fluturuar mbi territorin ajror të Irakut demokratik? Ç’lidhje ka Shtëpia e Bardhë me hapësirën ajrore irakiane the?! Ka pak, i dashuri im. Këtu, para pak ditëshësh Bushi, i bëri thirrje Turqisë të... shejtojë në ndërhyrjen e saj në Irakun verior! Jo të mos sulmojë një shtet “sovran” e të “pavarur” por të nxitojë se, ka dhe vetë ushtria e “të madhit”, municione që duhen harxhuar. Planet luftarake, nuk janë si planet pesëvjeçare që kishim ne njëherë e një kohë. Janë plane afatshkurtra dhe kërkojnë disiplinë në zbatim. Hera-herës, kërkojnë edhe realizim! Qoftë dhe me gjak...

@ Jemi gjitonë dhe si të tillë, kemi edhe kusure të njëjta. Ose të ngjashme. Këto ditë, KESH-i është për të dalë rrugëve me pankarte dhe tabela entuziasmi. Nuk është vetëm ai që, e lë konsumatorin pa dritë elektrike(që solli partia, siç thoshte dhe kënga)por edhe kolegët e tyre jugorë. Terr vënd-vënde kemi edhe në Athinë. Këtu korenti nuk mungon, mungojnë elektricistët që do ngrenë levat e gjeneratorëve. Por janë dhe egoistë fqinjët tanë se, një shpallje formale të bëhej nëpërmjet shtypit dhe mund t’u huazonim ne, dhjetra të tillë që merren tashmë me punë , jashtë specialitetit të tyre. Mosmarrëveshje me Shkupin për emrin dhe mungesë energjie janë proekupimet kryesore të qeversië greke. Përkundrazi, qeveria jonë, problemin e Shkupit e ka zgjidhur. Edhe të errësirës!

Thanë:
Ruhu nga njeriu që papritur fitoi forcë të pamerituar!
Edgar Li Masters