@ Ndoshta qe e pritshme, me thënë të vërtetën, por jo kaq shpejt. E majta shqiptare, mësëfundi, u përça edhe zyrtarisht. Për hir të traditës, duhet përmendur shprehja popullore që, më mirë se cilado tjetër, pasqyron atë ç’ka ndodhi në kryeqytetin e ...koalicioneve të prishura: bukën bashkë, as qentë nuk e hanë, ka thënë gojëmjalti popull dhe, mund të thotë ndokush që, kishte pasur parasysh majtistët shqiptarë! Nuk e di nëse e keni marrë vesh po, në Shqipëri, nuk ka një të majtë! Ncuq! Ka disa të majta që, herë mblidhen e bëhen bashkë e herë ikin e ndahen veç. Të mbledhura ose të shpërbëra, qëllimin për të mbajtur të djathën në pushtet, e realizojnë me sukses. Paradokset, kanë kohë që nuk të befasojnë në Tiranë.
@ Mirëpo, të majtat kur janë fqinje, shohin njëra-tjetrën dhe...flasin përçart. Ndryshe nuk mund të shpjegohet. E majta në Greqi, bie fjala, kur vjen llafi për pavarësinë e Kosovës, të djathtën e lë në baltë. Qeveria e djathtë greke, akoma nuk ka vendosur nëse do ta njohë Kosovën e pavarur( që me siguri ka për ta njohur), mirëpo kjo, aspak nuk e pengon të majtën (e copëtuar dhe këtu) të shpreht publikisht kundër saj. Midis tyre, i pari që nxitoi të shprehë kundërshtinë e tijë, ishte Jorgo Papandreu. Të bën çudi që, një parti progresiste, ku të dielën që sapo shkoi, bëri zgjedhjet për në kongresin e saj, pas së cilës rendin dhe shqiptarë ( që mesa duket nuk e kanë mësuar qëndrimin e prijësit të tyre), është kundër vetëvendosjes!
@ E madhe qoftë ose e vogël, unaza të përcakton. Me unazë je i martuar, pa unazë je beqar. Deri këtu, çdo gjë në rregull. Me një përjashtim, veçse. Kur unaza është e vogël dhe ndodhet në Tiranë, fsheh në gjirin e saj gjurmë arkeologjike! Por edhe kala, mund të fshehë. Gurë gurë bëhet kalaja, fjalë fjalë bëhet hataja. Vallë, sa fjalë akoma, ka për të mbajtur në gjirin e saj kjo unaza e vogël e Tiranës?! Me siguri, jo aq sa mbajti zogu i zi. Mes zogjsh dhe unazash po rimëkëmbet mëmëdheu. Gjithsesi,keq nuk është kjo. Shkasi për frymëzim për mjeshtrat e fjalës, u gjet. Mes borive marramendëse të Benz-ave që zvarriten rrugëve të tymosura të Tiranës, lartohen rrënojat e kalasë së vjetër të kryeqytetit! Kryevepër!
@ Mirëmëngjes Amerikë! Aty ku demokracia jote nuk vihet në dyshim (nga ne shqiptarët) një ish i burgosur politik shqiptar, ndjehu në lëkurë demokracinë tënde. Përpara syve të fëmijëve të mitur, policia në Nevada, i ekzekutoi bashkëshorten me një plumb. Zhurma nga papagallët dhe lavdithurësit e demokracisë përtejoqeanse, kësaj here nuk u dëgjua. Doemos, ka tjetër vlerë një vdekje nga dora e policit amerikan, dhe tjetër ajo që vjen nga polici grek, bie fjala. Fundja, Amerika na shpëtoi. Kësisoj, edhe mund të na... rrallojë. Në fshatin tim, kemi një shprehje popullore për këto raste: kur të q... katiu, themi, kush ta bën davanë?! Tani, kush qe dhe cili është katiu, mos e kërko miku im. Ai që të mbron, edhe mund të vrasë! Të vret më mirë miku...
@ Rusia , mike e vjetër e Serbisë, nxitoi dhe kësaj here ti gjendet pranë motrës së saj Ballkanike. Herë me pritje në Kremlin të krerëve të irrituar të Beogradit, e herë me vizita në Beograd, të krerëve të shqetësuar të Kremlinit. Kohët ndryshuan dhe bota, pothuajse, ka marrë tjetër pamje nga ajo që la trashëgimi Stalini dhe Titua, por asgjë nuk ka ndyshuar në përkrahjen që jep Rusia nënë për Serbinë bijë. Herë-herë, më mbërthen një frikë. Më zë temrri, mund të them. Në gjumë përpëlitem e shoh ëndërra me kinezë. Rroftë shoku Mao! Poshtë shovinistët jugosllavë dhe revizionistët sovjetikë. Nuk jam mirë, nuk jam mirë! Barë do hamë dhe armikut, dorën nuk ja shtrijmë! Kam ethe! Po flas përçart! Ndërtojmë socializmin me forcat tona!
@ Historia përsëritet ose si farsë ose si komedi. Kështu thonë, të paktën, ata që e kanë përjetuar. Askujt nuk i pëlqen, ma do mendja, të bëhet pjesë e një historie si ajo që çoi në rrënimin dhe pothuajse në greminën e luftës vëllavrasëse , Shqipërinë në vitin 2007! Askush dhe asnjëherë. Mirëpo, për të mos u ripërsëritur farsa e asaj kohe të mallkuar, nuk mjafton vetëm dëshira. Më me rëndësi duhet të jetë, nxjerrja e mësimeve. Mesa duket, disa i lexojnë mbrapsht mësimet e asaj periudhe. Nuk ka se si të ndodhë ndryshe. Dhe këtu, as humori hyn e as komedia të bën të qeshësh. Në shtypin shqiptar, diku me gërma të vogla, u bë fjalë për një ringjallje piramidash! Le ti kemi sytë hapur, kësaj radhe...
@ Kohët e fundit, moda mbizotëruese e komunitetit shqiptar në Greqi, është përpjekja për ...grupim. Gjithandej e përditë, mësojmë për grupime, bashkime, vëllazërime e përqafime. Me çdo mënyrë, tregojmë në praktikë, sa të ndjeshëm jemi të gjithë ndaj asaj që ndryshe quhet , përfaqësimi në jetën e përditshme të shtetit ku nevoja ekonimike fillimisht dhe rrjedha logjike e jetës m’andej na sollën. Mirëpo, na vjen dhe paksa ligësht. Na vjen ligësht se, ku ti lemë dhe këto shoqatat? Hajde se, po i lemë dhe shoqatat, po kryetarët e tyre të nderuar? Një ëndërr ka patur çdo shqptar që respekton vetveten: një ditë të bëhet kryetar. Mund të quhemi, ndryshe,komb kryetarësh! Shembujt i kemi përreth...
Thanë:
Që ta shkruash mirë historinë, duhet të jetosh brenda një vendi të lirë!
Volter
